کارزار تدارک دادگاه بین­المللی

برای رسیدگی به کشتار زندانیان سیاسی در زندان­های ایران

در تابستان سال ۱۳۶۷ شمسی، رژیم جمهوری اسلامی هزاران زندانی سیاسی را که دوران زندان و محکومیت خود را می­گذراندند از سلول­های زندان­ها بیرون کشید و همه را از زن و مرد، دست­بند و چشم­بند زد و با درنده­خوئی هرچه تمام­تر در آمفی تئاترها و سالن­های نمازخانه­های زندان­ها به دار ­آویخت و یا تیرباران ­کرد. در این کشتار سبعانه، نه دادگاهی در کار بود و نه اخطار و هشداری. تنها، یک کمیسیون مرگ، متشکل از سرسپردگان رژیم، با در دست داشتن حکم قتل زندانیان سیاسی از سوی خمینی، با چند پرسش کوتاه و پاسخ­هائی که در مقابل آن می­گرفت حکم مرگ صادر می­کرد. بسیاری از این زندانیان، پیش از آن، به دادگاه رفته و حکم­های زندان گرفته بودند و برخی از آنان حتی دوران محکومیت خود را گذرانده بودند.

آمار دقیق جانباخته­گان این کشتار همگانی روشن نیست. رژیم جمهوری اسلامی، از دادن هرگونه اطلاعات در باره این کشتار­ها و مکان گورهای دسته­جمعی جانباخته­گان این بیداد عظیم خوداری می­کند؛ اما، تاکنون نام پنچ­هزار نفر از این جانباخته­گان، به وسیله خانواده­ها، احزاب، سازمان­های سیاسی و نهادهای حقوق بشری روشن شده است و گورستان خاوران در جنوب تهران، یکی از گورهای شناخته شده­ای است که بازماندگان و خانواده­های زندانیان سیاسی از آن اطلاع یافته­اند و دهم شهریور هر سال به­یاد و در گرامی­داشت عزیزان خود  در آن گرد هم می­آیند.

کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، در ادامه و نقطه اوج کشتار مخالفان جمهوری اسلامی بود که به ویژه می­توان از آن در سال­های١۳۶٠ تا ١٣۶۳ نام برد که در این مدت بیش از ٢٠٠٠٠ تن ناپدید شدند و یا زیر شکنجه، یا در برابر جوخه­های مرگ جان سپردند.
اکنون نیز در خیزش­های اخیر و حضور میلیونی مردم ایران در خیابان­ها در اعتراض به سلطه تبه­کارانه رژیم جمهوری اسلامی، نیروهای انتظامی با درنده خوئی به مردم هجوم آوردند و با سرکوب، دستگیری، شکنجه و کشتار ده ها تن از تظاهرکنندگان برگ­های دیگری بر این کارنامه جنایت­کارانه ­افزودند.

اینک،
ما، گروهی از خانواده­های این جان­باخته­گان، بخشی از زندانیان سیاسی جان به­در برده از کشتارهای دهه ١٣۶٠، فعالان سیاسی، فعالان کارگری و دانشجوئی، مبارزان برابری­خواه حقوق زنان و فعالان عرصه هنر، ادبیات، حقوق کودکان و دیگر زمینه­های مبارزاتی، از دو سال پیش با برگزاری جلسات بسیاری برای ارزیابی زمینه­ها بر آن هستیم که رژیم جمهوری اسلامی را به جرم جنایت علیه بشریت در یک دادگاه نمادین بین­المللی به محاکمه بکشیم. این دادگاه بر آن است که کشتار زندانیان سیاسی، این تراژدی بزرگ انسانی و سایر قتل های رژیم را در مرکز توجه افکار عمومی مردم ایران و جهان قرار دهد.

به راستی،
فاجعه بزرگ و فراموش ناشدنی کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ١۳۶۷ به ­اندازه­ای جنایت کارانه است که ما آن را به تنهائی برای محکومیت و سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ایران کافی می­دانیم.
از این رو،
از همه مردم آزاده و آگاه، از زن و مرد و جوان، از روزنامه­نگاران و فعالان سیاسی، فعالان کارگری و دانشجوئی، مبارزان برابری­خواه حقوق زنان و فعالان عرصه هنر، ادبیات، حقوق و دیگر زمینه­های مبارزاتی درخواست می­کنیم به هر وسیله که ممکن است برای پیش­برد عملی این دادگاه و اجرای این رسالت انسانی- تاریخی و در همبستگی با کارزار بسیج افکارعمومی مردم ایران و جهان، از این پیکار عدالت­خواهانه پشتیبانی کنند.

جمعی از خانواده های جانباخته­گان دهه ۶٠- تهران، جمعی از مادران خاوران، جمعی از مادران جانباخته­گان ده پنچاه و و دهه شصت، مادر سلاحی(مادر جانباخته­گان سلاحی و مادر همسر جان باخته محمود محمودی)، مانی یوسفی( خانواده جان باخته؛ پدر و دو دائی)، مادر عصمت وطن پرست(مادر جانباخته­گان جلیله و اعظم صیادی، خواهر جانباخته­گان محمود، علی و منوچهر وطن پرست، خاله جان باخته جواد رحمانی)، ایمان شیرعلی( فرزند جان باخته ایرج شیرعلی، فعال سیاسی- اجتماعی)، شهنار کایدپور(خواهر جان باخته داریوش کایدپور)، شکوفه منتظری( فرزند جان باخته حمید منتظری)، رخشنده حسین پور رودسری(همسر جان باخته علی مهدی زاده ولوجردی، خواهر جانباخته­گان حمید و رحیم حسین پور رودسری)، زریر جهانگیری(زندانی سیاسی سابق، خانواده جانباخته­گان مهین جهانگیری، محمدقلی جهانگیری، الله قلی جهانگیری، جعفر جهانگیری)، حیدر جهانگیری(زندانی سیاسی سابق، خانواده جانباخته­گان مهین جهانگیری، محمدقلی جهانگیری، الله قلی جهانگیری، جعفر جهانگیری)، محمدعلی زند کریمی(برادر جان باخته رئوف زارعی، زندانی سیاسی سابق)، سعید منتظری(برادر جان باخته حمید منتظری، فعال سیاسی)، شهلا طالبی(همسر جان باخته حمید حیدری، زندانی سیاسی سابق)، سهراب خوشبویی (برادر جانباخته­گان سیروس، غلامعلی و ساسان خوشبویی)،زری عرفانی(خواهر جان باخته محمدحسین عرفانی)، مینا لبادی(همسر جان باخته علی اصغر ضیغمی)، ناهید سروستانی( خواهر جان باخته رستم اکبرپور، فیلم ساز)، سیروس آذری( برادر جان باخته خسرو دستاران، فعال سیاسی)، ضرغام اسدی(برادر جان باخته غضنفر اسدی، خواهرزاده جان باخته مسعود اسدی، فعال سیاسی)، نیما سروستانی(برادر جان باخته رستم اکبرپور، فعال سیاسی )، حسن مکارمی(همسر جان باخته فاطمه زارعی، هنرمند نقاش، خط نگار)، لاله بازرگان(خواهر جان باخته بیژن بازرگان)، نشمیل هندوش(خواهر جان باخته ناصر هندوش)، مریم نوری( همسر جان باخته رحمت فتحی، زندانی سیاسی سابق)، شهلا مولوی(همسر جان باخته جواد بهاریان شرقی، زندانی سیاسی سابق)، حسین زالزاده(برادر جان باخته ابراهیم زالزاده، فعال سیاسی)، نهضت اشترانی(فرزند جان باخته سلطانعلی اشترانی)،  بیژن آل کنعان(برادر جان باخته ساسان ال کنعان، زندانی سیاسی سابق)، حسین حسینجانی مقدم(برادر جان باخته فرزانه حسینجانی مقدم، زندانی سیاسی سابق)، بانو صابری(همسر جان باخته عباسعلی منشی رودسری)، سهیلا نیک نژاد(خانواده جانباخته­گان علی اکبر مرادی،علی اشرف مرادی و علی پاشائی، فعال سیاسی)، رضا کعبی(برادر جانباخته­گان شهلا و نسرین کعبی)، آذر آل کنعان(زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، محمد جواد محبی( زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، رامین عبدالهی( زندانی سیاسی سابق، عضو موسس کانون شوراهای غرب تهران)، شکیب محب( زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، پیمان پیران( فعال دانشجوئی، زندانی سیاسی سابق)، منصوره باشکندی( زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، احمد موسوی(زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)،هزیر پلاسچی( نویسنده، روزنامه نگار)، جعفر مرادی( زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، علی آشناگر( زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، محمد خوش ذوق( زندانی سیاسی سابق)، مجید میرزائی( زندانی سیاسی سابق)، منصور کوشان( نویسنده)، ایرج جنتی عطائی( نمایشنامه نویس، کارگردان تئاتر، ترانه سرا)، حسین محمدی( زندانی سیاسی سابق)، منوچهر صفرعلی(زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، سعید عرب(زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، عباس سماکار(شاعر، نویسنده)، ژیلا مساعد(شاعر، نویسنده)، بهروز پرتو( فعال سیاسی)، محمد نبوی(حقوقدان، فعال سیاسی)، صدیقه محمدی(فعال سیاسی، فعال جنبش زنان)، احمد اسکندری( کارشناس کرد)، نعمت آزرم(شاعر،پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی، عضو موسس کانون نویسندگان ایران، زندانی سیاسی رژیم سلطنتی)، بابک رحیمی( فعال سیاسی، روزنامه نگار)، وحید ولی زاده(روزنامه نگار، نویسنده)، بابک عماد (فعال سیاسی، زندانی سیاسی سابق)، شهین پویا(فعال سیاسی، فعال جنبش زنان)،اسفندیار منفردزاده( موسیقی دان)، الناز محجوب(روزنامه نگار، فعال جنبش زنان)، جمعی از زندانیان سیاسی سابق( تهران، گیلان، کردستان)، شاهین نجفی(هنرمند-خواننده)، پویان دانشیان(زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، سیاوش سلطانی( زندانی سیاسی سابق)، جمشید پایداری( زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، مهرنوش شفیعی(زندانی سیاسی سابق)، اسماعیل حق شناس( زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، اردوان زیبرم(زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، مسعود بلوچ( فعال حقوق بشر، مسئول رادیو بلوچی)، بنفشه ایزدی( زندانی سیاسی سابق)، میترا لاگر( زندانی سیاسی سابق)، مهرداد آهنگر(فعال سیاسی)، مسعود رئوف(کارگردان، هنرمند نقاش)، رضا آزاد(زندانی سیاسی سابق، هنرمند نقاش) ، ایرج مصداقی(زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، داریوش افشار(فعال حقوق بشر)، فرمان سیابی(زندانیان سیاسی سابق، فعال سیاسی)، پانته آ بهرامی(زندانی سیاسی سابق، فیلمساز)، شکوفه سخی(زندانی سیاسی سابق، پی اچ دی علوم سیاسی)، حسین مهینی(سینماگر، عکاس)، سوسن بهار( دبیر جمعیت الغای کار کودکان، سردبیر فصلنامه کودک و جوان داروک)، صلاح بختیار(زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، رویا صادقی(زندانی سیاسی سابق، فعال سیاسی)، زمان مسعودی(فعال سیاسی، سخنگوی حزب چپ آلمان-هامبورگ)، نصرت تیمورزاده(فعال سیاسی)، شیدا جهان بین( روزنامه نگار، فعال دانشجویی)، حمید کمالی(زندانی سیاسی دو رژیم سلطنتی و جمهوری اسلامی، فعال سیاسی).

www.irantribunal.com